Budując startup, założyciele, członkowie zespołu czy pracownicy zazwyczaj angażują się w jego rozwój w pełnym wymiarze czasowym. Podstawą ich motywacji jest najczęściej chęć zbudowania czegoś nowego, zaistnienie na rynku i realizacja marzeń na własnych warunkach. Jednocześnie każdy wysiłek i praca wkładana w rozwój przedsięwzięcia, które ma na celu generowanie zysków, musi gwarantować korzyści dla jego uczestników.
Inwestor, który decyduje się na finansowanie startupu pokłada wiarę w potencjał projektu, jego wartość, a także kompetencje założycieli. Zarządzanie spółką, jej rozwój i działalność operacyjna leży w ich rękach. W standardowym modelu inwestycyjnym, inwestor przystępujący do spółki przyjmuje rolę pasywną i pozostawia założycieli przy „sterach”.
Poprzedni artykuł wyjaśnia czym jest Alternatywna Spółka Inwestycyjna oraz jakie znajduje zastosowanie. Kontynuując temat ASI przedstawiamy w zarysie jak wygląda proces tworzenia najbardziej popularnego typu tego podmiotu, to jest ASI w formie spółki komandytowej z zewnętrznym zarządzającym, którym jest spółka z ograniczoną odpowiedzialnością oraz jak kształtują się koszty utworzenia i obsługi takiej struktury.
Ostatnie lata zaowocowały wzrostem popularności inwestycji w startupy. Pieniędzy na inwestycje nie brakuje. Chętnie inwestują zarówno majętni inwestorzy prywatni jak i wehikuły inwestycyjne typu Venture Capital / Private Equity. Inwestycje w spółki pre-revenue o dużym potencjale rozwoju hojnie wspiera również Państwo poprzez działanie takich podmiotów jak Państwowy Funduszu Rozwoju, czy Narodowe Centrum Badań i Rozwoju. Okoliczności te dostrzegają managerowie, którzy posiadając bogate doświadczenie biznesowe czy inwestycyjne, chcą wykorzystać je na szerszą skalę budując swój własny fundusz. Alternatywna spółka inwestycyjna może być narzędziem, którego potrzebują.
Inwestowanie w startupy cieszy się coraz większą popularnością. Jest to związane z możliwością osiągnięcie znaczącej stopy zwrotu z inwestycji. Inwestycja taka, jest jednak ryzykowna i chodzi tu nie tylko o umiejętną realizację strategii rozwojowej przez Founderów czy management. Ryzyka mogą „tkwić” w spółce jeszcze przed dokonaniem przez inwestora wejścia inwestycyjnego. W jaki sposób można więc zminimalizować ryzyko i uniknąć wpadek?
